We zijn onze eerste dag begonnen met een druk en imponerend programma. Na een lekker ontbijt, op naar het Genocide Memorial. Hier liggen ruim 250.000 slachtoffers van de genocide begraven. Een aantal waar je stil van wordt. Naast de gedenkplaats is er ook een museum. Met verhalen van overlevenden en met foto’s en uitleg over de gruwelijkheden in ’94. Het blijft moeilijk te bevatten hoe buren, vrienden en familie elkaar hebben vermoord. De verhalen over vermoorde onschuldige kinderen kruipen onder je huid. Al met al een indrukwekkende ochtend.
De middag zijn we na het uitzoeken en afstellen van de fietsen begonnen aan de eerste etappe. 23km en 230 hoogtemeters in colonne achter onze toerbus aan. Een paar fietsen hadden wat ongemakken, maar met het gros crossten we soepel door Kigali. Het verkeer was best druk, maar hield echt wel rekening met ons.
De rit eindigde met een pittig off-road klimmetje naar het huis van onze gids Noëll. Daar werden we warm ontvangen met bananen van eigen land. Ook ontmoetten we de eerste vrouwengroep. Zij namen ons mee naar een stuk land waar ze gezamenlijk gewassen verbouwden. Een van de projecten van Melania. De helft van de oogst is voor eigen gebruik en de rest wordt verkocht om weer te kunnen investeren in nieuwe gewassen. Ze waren duidelijk trots op hun landje en terecht! Mooi om te horen wat het hen had gebracht, ook het eerlijke verhaal van de struggles van sommige vrouwen. Veel bewondering voor deze vrouwen die proberen met kleine stapjes een beter leven te krijgen. De vrouwen zijn in het project gekomen, omdat hun kinderen worden gesteund door Home for Hope, de stichting van onze gids Noëll die zorgt dat kansarme kinderen naar school kunnen.
De avond is geëindigd met een heerlijk diner bij Noëll. Nu na een dag vol indrukken moe en voldaan terug in ons hotel. Benieuwd wat morgen ons gaat brengen!
