Dag 6 (voormiddag) – Na het indrukwekkende bezoek aan het project van de zwarte kippen zetten we koers naar het volgende project. We slaan het ontbijt over, maar voor degenen met trek komt er een variatie van fruit en snacks uit alle hoeken en gaten.
Een rit door het platteland brengt ons naar de christelijke gemeenschap van Thiruvanmalai. Daar bezoeken we veertig alleenstaande vrouwen die konijnen hebben gekregen om daarmee te fokken. Het voer voor de konijnen komt van de Erithrina India plant, een struik die vlakbij de kerk is geplant, zodat de vrouwen niet ver hoeven te zoeken voor het voedsel. Het vlees wordt verkocht op de lokale markt. Een dierenarts begeleidt de vrouwen zodat ze weten hoe ze de konijnen moeten verzorgen.
We worden ontvangen in het community development center, een hele mondvol voor een kamer van 4 bij 5 meter. De ontvangst door de executive secretary Mrs. Manjula is zeer hartelijk. Ze wordt bijgestaan door iemand die voor de vertaling zorgt maar helaas zeer moeilijk is te verstaan. Mrs. Manjula ondersteunt de vrouwen bij de verkoop en leidt de vrouwen ook op in financiële vaardigheden zoals een eenvoudige boekhouding.
Ook hier is het doel dat de vrouwen een zelfstandig bestaan op kunnen bouwen. Het is een hard leven dat deze vrouwen leiden, dat ervaren we later bij de huisbezoeken. Ze willen graag dat hun kinderen het beter krijgen door scholing hetgeen het nodige geld kost. Gemiddeld verkoopt een vrouw twee konijnen per maand voor samen 600 roepies, daardoor lukt het enkelen al om kinderen scholing te geven, maar het blijft een moeilijke strijd.
Tijdens de kennismaking komt ook de priester langs, het betreft een christelijke gemeenschap die ook deze vrouwen ondersteunt. De priester is wel wat lang van stof en als we wat ongeduldig worden door al die men’s talk kunnen we opstaan en lopen we naar het terras waar tot onze verrassing zo’n twintig vrouwen in hun mooiste kleding op ons zitten te wachten.
De ontmoeting met deze vrouwen is hartverwarmend. Nadat Caroline ze heeft toegesproken vertellen enkele vrouwen over hun ervaringen en daarna maken we een korte rondwandeling waarbij we drie vrouwen, Santha, Selvi en Rasale thuis bezoeken zodat we het houden van konijnen in praktijk kunnen zien.
De vrouwen zijn zeer trots om hun werk te laten zien. De konijnen zien er goed en verzorgd uit. En hoewel de vrouwen erg positief zijn en dit project zeker bijdraagt aan de verbetering van hun welzijn, blijkt uit hun woonomgeving wel dat we nog een lange weg te gaan hebben voordat je van normale leefomstandigheden kunt spreken.
Terug in het kantoor heeft Caroline het certificaat overhandigd en zijn we uitgezwaaid en vertrokken naar het derde project van de dag. Het was een boeiend bezoek waarbij we opnieuw werden geconfronteerd met de zware omstandigheden waarin deze mensen leven.
