Druppelirrigatie op zonne-energie

Beschrijving

De Vijana Twaweza Self-Help Group (VTSHG) is van plan om tomaten in een kas te telen en daardoor het hele jaar door te kunnen oogsten en verkopen. Voor de 31 leden van deze basisgroep levert dit een vast inkomen op. De vrouwen zijn tussen de 20-50 jaar, hiv-positief, slachtoffer van geweld, of alleenstaand. Met weinig scholing hebben ze weinig ‘economische’ waarde voor de familie en zijn vaak gedwongen tot een kind huwelijk. Werk als ze dat al vinden is slecht betaald. De meeste leven van minder dan 1 euro per dag.

In Kenia is veel vraag naar tomaten maar onvoldoende aanbod. Tot nu toe is import uit Oeganda een manier om het tekort aan te vullen. De Keniaanse regering heeft een programma gestart om meer tomaten te telen van een betere soort. Daar wordt in dit project op ingespeeld. Door de grote vraag is afzet op de lokale markt verzekerd. Afgezien daarvan heeft de groep al contact gehad met tomatenverkopers die tot nu in Oeganda inkochten. Voor hen is het goedkoper om ‘thuis’ in te kopen.

VTSHG heeft van een geestelijk leider in het dorp 1 hectare land in gebruik gekregen. Hierop wordt een kas gebouwd van 30 bij 16 meter, met een capaciteit van 2.000 tomatenplanten. Elke vier maanden wordt geoogst. Om dit te kunnen doen is een bewateringssysteem nodig. De inkomsten worden gebruikt om nieuw zaad te kopen en de kas te onderhouden. De rest wordt onder de 31 leden verdeeld. De groep is een traditioneel micro fonds begonnen, ‘Table banking’ genaamd. Op een ledenbijenkomst, meestal een keer per maand, wordt geld ingelegd. De leden kunnen lenen uit het ingelegde bedrag. De volgende keer zijn anderen aan de beurt om wat te lenen.

Naast de kas, op de beschikbare grond gaan de vrouwen andere groenten (kool, spinazie, uien, cowpeas etc.) in de volle grond telen voor eigen gebruik en voor de verkoop. Dat levert extra inkomsten op. Deze activiteiten zijn niet in het project opgenomen De 31 groepsleden hebben al een maand twee keer per week en een basistraining gehad in tomatenteelt in geïrrigeerde kassen, het onderhoud ervan en  het management van het project plus financieel beheer. De training wordt verzorgd door de firma die de kas met irrigatiesysteem levert en het lokale ministerie van landbouw. Alle werkzaamheden voeren ze zelf uit, er is geen ingehuurde kracht. Melania wordt gevraagd de kas, watertanks, de druppel installatie en de installatie van het geheel te financieren. De eigen bijdrage bestaat uit de hoeveelheid zaden die de overheid aanlevert, een hectare land en de arbeid van de leden.

Geld nodig voor:

Druppelirrigatiesysteem op zonne-energie om tomaten te kweken die elke vier maanden kunnen worden geoogst.

Waar: Kakia, Siaya County, Kenia
Gevraagd bedrag: 3.000 euro
Looptijd: 1 jaar
Projectnummer: AF-KE-41

Achtergrond

De vrouwen zijn tussen de 20-50 jaar. Ze zijn HIV positief, slachtoffer van geweld, of alleenstaand. Ze hebben weinig onderwijs gehad en zijn vaak gedwongen tot een kind huwelijk. Ze doen hier en daar slecht betaalde klusjes, de meesten verdienen minder dan
1 euro per dag waarvan het hele gezin moet leven.

Er is veel vraag naar tomaten in Kenia, maar onvoldoende aanbod. Sinds kort wordt tomatenteelt met verbeterde rassen erg gestimuleerd door de overheid.

Vanwege de onregelmatige regenval is tomatenteelt buiten riskant. Teelt in een kas met een beregeningsinstallatie zorgt voor continue productie en dus een vast inkomen. De gevraagde kas is 30 bij 16 m. Er kunnen 2.000 tomatenplanten in geplant worden. Van elke plant kan elke 4 maanden geoogst worden voor een bedrag van 300 kshs (€2), in totaal geeft dat een inkomen van kshs 600,000 (€4,200). Hiervan word Kshs 100,000 (€700) gebruikt voor de tomatenteelt, kshs. 100,000 (€ 700) voor onderhoud gereserveerd en een spaarfonds. Wat overblijft kshs 400,000 (€2.800) wordt onder de leden verdeeld. En dat x 3 voor een heel jaar. Per persoon per jaar ongeveer 400 euro.

De ‘Tomatenteelt-kit’ bestaat uit een kas van plastic, een watertanks met 5.000 lietr capaciteit, irrigatiepijpen en zaden om te beginnen. Omdat het om een systeem van drup-irrigatie gaat vraagt dat relatief weinig water. De tank wordt gevuld door regen en anders wordt water van buiten aangevoerd. Dat laatste wordt uit de inkomsten betaald.

De groep heeft 2 acres gekregen in een soort eigendom (ze noemen co-ownership van leden) voor 20 jaar van een lokale kerk (die hebben meestal veel land. Als ze er iets voor terug moeten doen wat me waarschijnlijk lijkt is dat geen onderdeel van het project.) Naast de kas, op de overgebleven grond gaan de vrouwen andere groenten (kool, spinazie, uien, cowpeas etc.) in de volle grond telen voor eigen gebruik en voor de verkoop. Dat levert extra inkomsten op. Deze activiteiten zijn niet in het project opgenomen.

Los van dit project, doen de vrouwen aan table banking: op een bijeenkomst wordt geld ingezameld en iedereen die iets wil lenen kan dat doen tot het bedrag op is. De volgende bijeenkomst wordt er weer geld ingezet en kan er weer geleend worden. Op deze manier is er altijd een ‘fonds’ waaruit geleend kan worden.

De 31 groepsleden hebben ter voorbereiding van het project al gedurende een maand twee keer per week een basistraining gehad in tomatenteelt, onderhoud van de kas en irrigatiesysteem, het management van het project en financiële zaken. De training wordt gegeven door Dripsol (firma die het systeem levert) en de locale afdeling van het ministerie van landbouw.

Alle activiteiten worden door de vrouwen zelf gedaan. Er wordt niemand ingehuurd.

Er is een uitvoerend comité met voorzitter, vicevoorzitter, secretaris en penningmeester en een lid. En er is een ‘advisory board’ met de lokale pastor als voorzitter.