Iedereen weet van de genocide in Rwanda die plaatsvond in 1994.
Vandaag hebben we van een aantal vrouwen die in dit project zijn opgevangen gehoord wat dit voor hen heeft betekend. Deze vrouwen hebben hun familie zien vermoord worden en zijn door de moordenaars verkracht, waardoor zij alleen stonden. Na de ramp zijn de kinderen geboren en was het vrijwel niet mogelijk voor de moeders om van hun kind te houden. Dit gaf de kinderen die hieruit opgroeiden ook een trauma mee. Ook deze kinderen zijn in dit project opgevangen. Moeders en kinderen wordt in dit project geleerd dat ze niet alleen en ze krijgen therapie om het trauma te verwerken. De maatschappelijk werkster sprak van een rebirthing, zodat ze hun leven weer opnieuw konden oppakken. Ze worden in dit project geholpen door middel van veeteelt, landbouw en nijverheid. Een van de dochters volgt nu een universitaire studie gesteund door dit project.
Deze ontmoeting heeft bij ons een diepe indruk achtergelaten. We wensen hen veel geluk in het verdere leven.
