De fietsen blijven vandaag op de auto. Een dagje rust voor onze benen. Een deel van de groep besluit een boottochtje te maken naar een aantal eilanden. Helaas slaat halverwege het weer om. Harde wind, onweer en stortregens.
Tegen half 11 stappen we in de bus naar Kyriamo voor het feest van Sevota. Een lange busreis deels over onverharde wegen die door de regen soms behoorlijk onbegaanbaar zijn geworden. Maar we hebben een topchauffeur. Evenals een top mecanicien voor de fietsen.
Iets later dan gepland arriveren we op het feesttereein. Sevota viert haar 25 jarig bestaan en wij zijn uitgenodigd om deel te nemn aan de festiviteiten. Het is een mooie plechtigheid met toespraken, dans, kadootjes en een heuse verjaardagstaart. Veel mooie woorden voor Godelieve Mukasarasi die Sevota heeft opgericht om de verkrachte en mishandelde vrouwen van de genocide te helpen om hun leven weer op te pakken en zin te geven. Ze wordt zichtbaar op handen gedragen door de aanwezigen.
Het feest vindt plaats op een groot grasveld waar wij onder een tentdek een VIPplaats kregen. Er waren toespraken door Godelieve, oprichter van Sevota, en door de minister. Verder demonstraties van Texas University waar deze jongeren kunnen studeren en een traditionele dans van een jeugdgroep. Alle aanwezigen kregen een stuk van de prachtige taart.
We wonen de eerstesteenlegging bij voor een nieuw trainingscentrum voor jongeren. Sevota richt daarmee op jongeren die als ongewenst kind zijn geboren na de genocide.
Ook Melania krijgt het podium om Sevota te feliciteren. Marleen legt uit wat Melania in het algemeen en onze fietsgroep in het bijzonder doet. We krijgen een warm applaus. De hartelijkheid van de mensen hier is groot. Vaak krijg je een warme handdruk en een vriendelijk woord. Hartverwarmend.
Na het afscheid van Godelieve en Marie Louise, snel naar het hotel. Morgen weer een fietsdag.
