We starten met een flinke berg op de grens van Zwitserland en Frankrijk, de Tête de Balme, 2.204 meter hoog, terwijl we beginnen op 1.279 meter. Een fikse stijging dus. We lopen het eerste deel in stilte en laten de omgeving en onze eigen gedachten op een andere manier toe. Het is een louterende ervaring.

De route is hier iets meer toeristisch zien we aan picknicktafels en de drukte onderweg. We overbruggen de bijna 1000 meter omhoog via 7 kilometers in 2,5 uur. Dat voelt heel goed! Boven genieten we van het spectaculaire uitzicht over het dal met de Glacier d’Argentière en de alom aanwezige Mont Blanc.

Na een lekkere koffie en hartige cake vervolgen we de tocht de vallei in. Het gaat glooiend naar beneden om daarna weer een stuk omhoog te gaan over een graat die voert van de Col des Pousettes (1.997 meter) naar de Aiguillette des Pousettes (2.201 meter). Prachtig traject vol rotsen die we inmiddels zonder al teveel moeite nemen. We lunchen met spectaculair uitzicht op de Mont Blanc.

De afdaling naar beneden kent uitdagende momenten, zoekend naar de juiste plek voor je voet, maar uiteindelijk komen we tegen 16.00 uur aan in Tre-le-Champ bij Auberge La Boërne. Dit is een volledig houten hut die bijzondere slaapzalen heeft. Wij delen de onze met een Chinees stel dat uit België komt.

Omdat we moe en dorstig zijn,  besluiten voor het douchen eerst wat te drinken en het traject van morgen te bespreken. Het blijkt dat we de keuze hebben tussen een route met ladders of een steile zigzaggende route die er bovenlangs gaat. Het doel is Lac Blanc te bereiken om nog één keer in zo’n prachtig bergmeer te kunnen zwemmen!

Na inlichtingen te hebben ingewonnen, besluiten we on second thoughts toch de route zonder ladders te kiezen. Het is gaaf om te zien dat we met zijn allen en eensgezind het stuur om kunnen gooien als dat verstandiger is.

Om 19.00 uur staat het eten op tafel. We bespreken mogelijke toekomstige acties voor Melania en onze inbreng hierbij. En enigszins weemoedig constateren we dat dit onze laatste avond is met zijn allen. Nog één wandeldag en dan is dit prachtige avontuur alweer voorbij…