Sojabonenmolen

Beschrijving

Dertig vrouwen vormen samen een groep en proberen op allerlei manieren projecten te starten waarmee ze geld genereren. Ze hebben een aantal jaren geleden geld van Melania ontvangen om een kalkoenproject op te zetten. Dat project loopt goed en van het spaargeld zullen ze voor elke vrouw 10 konijnen te kopen. Het houden van konijnen en verbouwen van sojabonen gaat goed samen. Konijnen vermenigvuldigen zich snel, geven mest, voeding en extra inkomen door de verkoop.

De vrouwen hebben besloten soja bonen te verbouwen om twee redenen:

  1. om hun voeding te verbeteren, want het is in de omgeving waar zij leven niet altijd makkelijk om goede voeding te krijgen. Ze gebruiken het o.a. om voldoende eiwitten binnen te krijgen. Er zijn weinig koeien en melk in de omgeving, en de melk is redelijk duur.
  2. het surplus van de oogst wordt op de markt verkocht en geeft dus inkomsten. Er is grote vraag naar sojabonen en bonenmeel. De Congo is dichtbij en dat is een groot afzetgebied. Dat geeft vertrouwen in een goed inkomen. Tezamen met de landbouwvoorlichter in hun gebied zijn zij tot het besluit gekomen om sojabonen te verbouwen, omdat dat weinig land vraagt en er een groot afzetgebied is. Daarom zijn ze overtuigd dat ze meer dan genoeg gewas hebben om het lonend te maken een molen om meel te malen aan te schaffen. Dit zal de enige molen in de omgeving zijn.

Met name voor de aanschaf van de molen vragen zij geld aan Melania. De molen gebruikt biodiesel of elektriciteit die ze in hun buurt kunnen krijgen. Zonne-energie is geen optie vanwege de beperkte beschikbaarheid en hoge kosten.

De molen wordt geplaatst in een gebouw dat ze hebben kunnen neerzetten op een stukje land dat ze konden kopen van hun spaargeld, het is ook hun kantoortje. Volgens hen is het daar veilig. Er zal vanuit de groep een comité gevormd worden, dat erop toe zal zien dat er goed gezorgd wordt voor de molen.  Hun spaarsysteem zullen ze o.a. gebruiken voor het onderhoud van de molen.

Caritas Kasese heeft ze doen inzien dat ze geen man voor de bediening van de molen hoeven aan te nemen. Enkele vrouwen worden opgeleid en een jaar lang begeleid. Deze getrainde vrouwen zullen dit werk dan als vrijwilliger doen.

Het verpakkingsmateriaal om het meel in te verkopen wordt gemaakt van bio-afbreekbaar papier. Het is makkelijk verkrijgbaar,  niet duur en milieuvriendelijk. Ook willen zij hun eigen naam op de zakken laten drukken

Geld nodig voor konijnen en hokken, een sojabonenmolen om meel te produceren, training en opleiding.

Waar: Rwanguhya Village, Oeganda, Afrika
Gevraagd bedrag: 3.805 euro
Looptijd: 1 jaar
Projectnummer: AF-UG-116

Opbrengst

1 kg sojameel  à 0,70 euro, malen voor 0,07 euro klantentarief, 0,25 euro ledentarief.
De verwachting is 14 ton meel per jaar voor leden om te verkopen en 18 ton te malen voor mensen uit de omgeving (klanten).

Adres(sen van de plaats waar het project wordt uitgevoerd.

Achtergrond

De groep  bevindt zich in Rwanguhya Village in het district Kasese. Het is een lastig te bereiken gebied. De vrouwen zijn extreem arm, veelal alleenstaand, worden gediscrimineerd, en er is veel HIV/AIDS. Het is moeilijk voor hen om geld te lenen, eigendom van land of gebouwen te hebben. Ook het vinden van banen om een inkomen te genereren is moeilijk.

Aanvrager

St. Lucy Women Group

Type organisatie: vrouwengroep

Opbouw van de kosten:
  • 2.265 euro – sojabonenmolen
  • 1.325 euro – konijnen
  • 530 euro – training en opleiding

Eigen bijdrage: 315 euro

Gevraagd bedrag: 3.805 euro

%

Welk deel van het budget is al gefinancieerd?

Help dit project.

Adoptie

Dit project is gesponsord door Stichting A.J. van Rumpt.