Bijenteelt en honingoogst

Beschrijving

De vrouwen in de leeftijd van 20-45 jaar, vormen een zelfhulpgroep en zullen een training gaan volgen over bijenteelt en honingoogst. De training wordt gegeven door een erkende bijenteler uit de regio. De vrouwen leren hoe ze voor bijen moeten zorgen, wie de vijanden van bijen zijn en hoe ze daarvan gered kunnen worden, hoe ze bijenkoninginnen herkennen en produceren, hoe ze de bijen in een nieuwe raat kunnen onderbrengen, wat voor soort bloemen ze willen en wat voor soort bloemen kan helpen om goede honing te maken en hoe de honing te oogsten.

Ook volgen ze een basiscursus administratie en marketing.

Na de training krijgt elke vrouw een groep van 250 bijen, een bijenkast, bloemen en fruitbomen en overige benodigdheden voor het houden van bijen. De vrouwen wonen in een groene omgeving, aan de rand van een bos. Ze verbouwen mosterdzaad en andere groenten waardoor er voldoende begroeiing is voor de bijen om nectar te vinden. Er is veel vraag naar honing in Nepal en de vrouwen kunnen de honing verkopen op de markt. Als ze eenmaal hun eigen productie hebben opgestart, kunnen ze gaan samenwerken met grotere productiebedrijven zodat ze onder dat merk in supermarkten kunnen verkopen; het merk is nodig voor vertrouwen in de kwaliteit.

Geld nodig voor:

Training, bijen, bijenkasten, voeding (jelly), en planten.

Waar: Sankhu, Shakarapur, Nepal
Gevraagd bedrag: 4.505 euro
Looptijd: 1,5 jaar
Projectnummer: AZ-NE-06

Verwachte resultaten

Het verwachte resultaat na afloop van dit project is dat 25 vrouwen in staat zijn om met de bijenteelt inkomen te genereren. Ze zullen een voorbeeld zijn in hun eigen gemeenschap en waardering krijgen van hun familie. Bovendien helpen ze mee aan het behoud van de voedselketen.

Het verwachte inkomen zal in het eerste jaar nog niet zo hoog zijn maar na 1,5 jaar wel uitkomen op ongeveer 20 liter honing per vrouw. Een bijenvolk kan meerdere keren per jaar worden uitgebreid, zodoende zal de opbrengst in de daaropvolgende jaren nog stijgen.

Achtergrond

Bijna 10 jaar na de aardbeving zijn de gevolgen nog steeds voelbaar en is de levenstandaard in de regio erg slecht. De vrouwen in Sankhu besteden hun tijd meestal aan de zorg voor hun gezin, ze koken en wassen hun kleren. Ze doen niet mee aan economische activiteiten en zijn altijd afhankelijk van hun man.

Daarnaast vinden ze dat de voedselproductie over het algemeen laag is in vergelijking met de afgelopen jaren, dit door een gebrek aan insecten die helpen bij de voortplanting van planten en bomen. Bijen zijn een van de meest nuttige insecten die kunnen helpen bij de voortplanting van planten en bomen. Er wordt gezegd dat als alle bijen sterven, het menselijk leven binnen een paar jaar zal eindigen.